Snel na onze Scandinaviëreis gingen we op bezoek bij het gezinnetje van onze dochter Lieke in Kenia. Van het noorden naar het zuiden precies zoals we ook in Kenia zouden reizen. We hadden een vlucht van Schiphol naar Nairobi, 8 uur, en kwamen midden in de nacht aan waar onze schoonzoon Eddy ons ophaalde. De eerste nacht en dagen brachten we in Nairobi door en mochten aan het einde van de week de afsluiting van de Boekenweek op de “Nederlandse School” van Mia, onze kleindochter, meemaken. Dit was dan tevens het begin van haar Herfstvakantie.

Daarna ging de reis door de Great Rliftvallei, altijd een spannende en enerverende autorit, naar Naivasha. Een smalle weg met prachtig uitzicht over de vallei maar erg druk omdat alle vrachtverkeer hierover van Nairobi naar Naivasha (en verder) en omgekeerd moet. Puffende oude mobielen die erg traag omhoog klimmen en Matatu’s of luxe wagens daar tussendoor manoeuvrerend en soms een groot risico nemen.

Naivasha ligt aan een kratermeer waar veel dieren hun verblijf hebben. Spectaculair om vanuit het terras bij ons verblijf of zelfs vanuit de (slaap)kamer onder andere giraffen voorbij te zien lopen. De nijlpaarden worden door het buurtbedrijf wan Eddy. een rozenkwekerij, met hun afval bijgevoerd Spectaculair te zien hoe de beesten al staan te wachten!

Wij kregen een speciale verrassing die niet helemaal volgens boekje verliep maar toch een geweldige ervaring is geworden. Een ‘gamedrive by evening’ in Oserion goni natuurpark met een diner. Door de regenbui werd het geplande “bush diner” verplaatst naar het exclusieve restaurant, waar uiteraard niets mis mee is maar niet zo romantisch als wanneer het buiten in de natuur geweest zou zijn. De gamedrive was toch bijzonder en we hebben zó genoten en ook nog veel wild gezien.

Vanuit Naivasha hebben we ook nog een Geocache tochtje gemaakt naar het Crater Lake en later heerlijk tussen de zebra’s gegeten bij Sanctuary farm en de volgende dag bij Naivasha Bakehouse met aangrenzende pottenbakkerij. Het is gewoon teveel om op te noemen waarvan we allemaal genoten hebben naast het verblijf bij onze dochter. Mia heeft ons voldoende bezig gehouden en laten genieten van al haar speeltjes, boeken en ook haar wijsheden die ze met ons deelde.

Samen zijn we naar het zuiden van Kenia gevlogen naar Schella op het eiland Lamu waar we verbleven in het Banana House. Een vissersdorpje met zeer smalle straatjes die merendeels nog gewoon zandpaden zijn. Zo smal dat er geen autoverkeer mogelijk is en de ezels als lastdieren gebruikt worden. Een speciale ervaring om in dit grotendeels islamitisch dorp te genieten van de zee, zonsondergang vanaf een DOW, het strand, de restaurantjes en winkeltjes.

De stad Lamu konden we op een nationale feestdag een wedstrijd ezeltjesrijden en een DOW (lokale zeilboten)-wedstrijd meemaken. Deze volksgebeuren zijn heel erg bijzonder. De ezeltjes rennen gewoon door de stad zonder speciale start- en eindplaats en zonder afzetting door dranghekken. De Dow-wedstrijd hebben we vanaf een motorboot kunnen bijwonen. De wedstrijd gaat natuurlijk gepaard door veel bootjes die meevaren. De zeilboten worden door de bemanning bestuurd en in evenwicht gehouden door met wel zes man aan een kant op een plank te gaan staan zodat de boot veel wind kan vangen zonder om te slaan terwijl ze de zeilen nat worden gegooid. (voor de soepelheid van het zeil?)

Als afsluiting van deze bijzondere vakantie reisden we weer verder naar Champaigne Ridge en bezochten van daaruit Lake Magadi, een sodameer met veel flamingo’s in een super warme streek. De 40 graden dwongen ons om zoveel mogelijk in de auto met airconditioning te blijven zitten. De fotografen konden dit echter niet opbrengen en Eddy en ik hebben dit schitterend natuurfenomeen vastgelegd. De roze verkleuring van het meer door het zout/de soda, de trein en de (soda)fabriek van Tata maken het landschap echt onwerkelijk. De werknemers leven in deze hitte in een apart dorp. Je krijgt haast medelijden met de bewakers en de ‘Rangers’ als je het die bij deze temperaturen in de bloedhete zon in uniform tegenkomt maar ons toch heel ons vriendelijk de toegang verlenen.

Mia moest weer naar school en onze vakantie liep ten einde. Na nog wat bezoekjes aan de stad Nairobi sloten we af met nog 2 projecten te bezoeken én een ritje van opa met Mia in een Tuktuk. De projecten zijn de Anselm glasfabriek die van gerecycled glas nieuwe producten maakt. en Osiansole die gebruikte slippers omtoveren tot luxe assesoires.