Waarschijnlijk het oudste document dat ik gevonden heb voor deze stamboom stamt uit 26.02.1664: Hendrick en Michiel, kinderen van Jan zoon van Hendrick EIJCKERMANS

Bijnamen of patroniemen werden vroeger veel gebruikt en vaak meer dan de achternaam. Zo zijn er vele ‘zonen van’ zoals hierboven beschreven, Jan zoon van ….. Maar ook deze van Willem Gerritsen: ‘Hij kreeg de bijnaam De Gapert, omdat hij nogal lang was en hij bij de buren over de heg kon kijken. De bijnaam of scheldnaam dragen wij nu nog steeds in 2009’ zoals vermeld op de site waar ik dit fragment vond.

Drie-centen-Mie is de patroniem van Henriëtte van Boxtel die van 1853 tot 1930 leefde. In 1889 was ze ruilebuitster in Schijndel, Noord-Brabant, Nederland, Moeder Henrica van Boxtel, was ruilebuitster en had als bijnaam: Drie-cente-Mie, Voorts sneed zij vlas langs het kanaal, sloeg er vlasdraden van, dat gesponnen, geweven, geverfd en verwerkt werd tot linnen Van dat linnen werd alle kleding gemaakt, van ondergoed tot boven- kleding.

Dit levensverhaal van Sjef Gielen en Door Goorts trof ik aan op DeurneWiki :trok 54 jaar lang als veenarbeider en werknemer van het Gemeentelijk Veenbedrijf met zijn oplegger, stikker en bonkschop naar de Peel.
Sjef was als veenarbeider werkzaam bij het Gemeentelijk Veenbedrijf. Hij woonde met zijn gezin dicht bij zijn werk, aan de rand van de Peel. Ze waren door een woningruil in het bezit gekomen van twee buunder grond om zelf koren, groente en fruit te kweken. Ze bakten hun eigen brood en Sjef had zijn eigen Peelveldje, zodat ze voor hun onderhoud alleen de kruidenier nodig hadden voor de levensmiddelen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog in september 1944, op Dolle Dinsdag, bleken ze midden in niemandsland te zitten. Tijdens een tegenaanval van de Duitse bezetter brak er de hel uit. Sjef vluchtte met zijn gezin de kelder van zijn huis in. Zij zijn in het bedenkelijke gezelschap van Duitse soldaten die beschutting zochten voor de naderende tanks van de Amerikanen. De bevrijders stoppen bij het huis en schieten bij wijze van waarschuwing eerst door het dak. Maar het gezin en de soldaten durven niet tevoorschijn te komen en een tweede schot volgt door het kleine kelderraam.
Moeder Door vlucht met twee kinderen aan de hand naar een boer in de buurt. Toen ze zich bij Peerke Berkers veilig waanden sloeg het noodlot toe. Het huis van hun buur werd in brand geschoten, twee kinderen van Peerke werden dodelijk getroffen en een zoon van Sjef en Door raakte zwaar gewond.
Sjef en Door waren uiteindelijk 58 jaar getrouwd, woonden in Liessel Heide C.165, 145a, F.5 en E.94. Daarna verhuisde hij naar de Liesselscheweg C.51, Kanaal F.159 en vervolgens de Heitrakschedijk F.171 en Heide L.99. Vier van hun kinderen emigreerden naar Nieuw-Zeeland.

Landbouwer Nard van Loon werd na het overlijden van zijn vrouw missionaris. Leonard was een zoon van Hubertus van Loon  en zijn eerste vrouw Petronella Brunas (1882-1920). Zijn vader kwam op 15 april 1919 met zijn vrouw en vier kleine kinderen van Bakel naar Liessel en ging op de Beekheidehoeve aan de Hoogdonk wonen. In december werd Leonard geboren en vijf weken later overleed zijn moeder. Hij huwde in 1946 met de Vlierdense Petronella (Nel) Mennen, dochter van Theodorus Mennen  en Hendrika Hurkmans . Nel werd tijdens een hevig onweer door de bliksem getroffen en overleed ter plaatse. Na het plotselinge, tragische overlijden van zijn vrouw, vertrok Leonard in 1950 als emigrant naar Brazilië, en vestigde zich in de Nederlandse kolonie “Holambra”. Hij kwam daar in contact met de minderbroeders Franciscanen en werd in 1952 te Taquari opgenomen in de Orde OFM (Ordo Fratrum Minorum) onder de naam Frei Agostinho. Sindsdien werkte hij in Brazilië als missionaris. Hij legde zich toe op de land- en tuinbouw, en bekwaamde zich ook als kok en mecanicien. Vooral op het platteland probeerde hij zijn bekwaamheden over te dragen aan de mensen om zo hun sociale omstandigheden te verbeteren. In december 1992 keerde hij terug naar Nederland en ging in Weert wonen, in de communiteit van de Franciscanen. Daar werkte hij nog vol ijver in de tuin en vervaardigde kaarsen voor het altaar.

Het geboortejaar van Carolina Catharina Wubbe anders in aktes van het bevolkingsregister dan in geboorteakte. Ze is van Leiden naar Amsterdam verhuisd waar ze in alle akten een jaar jonger is dan in de oorspronkelijke geboorteakte.
Dit komt vaker voor zoals bij Tamara Gretschicha die vanuit Rusland via Duitsland met haar man naar Nederland kwam. De ambtenaar weigerde de juiste geboortedatum in te vullen en zo ging ook zij een jaar jonger door het leven als ze werkelijk was.