Tag archieven: Wandelen

Weekend activiteiten

Het ‘Blijf thuis, tenzij’ advies is weliswaar niet geheel opgeheven maar de teugels van de regering zijn wel wat losser. Omdat we niet op vakantie kunnen en ons familiebezoek naar Kenya geen doorgang kan vinden besloten we wel een aantal kado’s te sturen. Er is namelijk wel een vlucht en een scheepsvracht gepland vanuit het moederbedrijf waar we wel wat spulletjes mee kunnen laten gaan.

Hiervoor moesten we naar Naaldwijk en we spraken af op vrijdag. Het was een mooie zonnige dag en na het hartelijke ontvangst besloten we naar de zee te fietsen. Het werd het strand en de strandtent bij Monster.

Een voorspelde regenbui kwam toch nog onverwachts en het werd even passen en meten in verband met de Coronamaatregelen omdat iedereen toch droog wilde blijven. Een versneld terugkeren naar de auto en toen door naar de volgende plek.

Een B&B van Vrienden op de Fiets bij echte vrienden die ik al meer dan 40 jaar ken. We hadden telefonisch contact gehad en zij konden ons prima ontvangen en konden voldoen aan de richtlijnen in het Corona tijdperk. Een prachtig gelegen dijkhuis pal aan de rivier de Meije en aan de Nieuwkoopse plassen. om vanaf hier op zaterdag een fietstochtje te maken om de plas.

We boften met het weer. Een schitterende zonnige dag en heerlijk om te fietsen. Er is veel te zien en het fijne is dat je zelf kunt bepalen waar je wat langer wilt vertoeven en zeker in deze periode van beperkingen door het Covid19 virus.

De ochtend is uitermate geschikt voor een wandeling. Niet alleen omdat er dan nog weinig mensen onderweg zijn maar de vogels zijn dan het actiefst met hun gefluit. Voor de fotografie is het eveneens erg geschikt omdat de lichtintensiteit dan beter is om mooie foto’s te kunnen maken.

De zondag hebben we gebruikt om door te gaan naar Arnhem om het gezinnetje van onze zoon te zien en te ontmoeten. We verlangden hierheen omdat we nu al een aantal maanden geen lijfelijk contact meer gehad hebben. Joost had een leuke invulling voor deze ontmoeting en we fietsten nu naar de Rijkerwoerdse plassen waar een nieuw natuurgebied in ontwikkeling is: Parc Lingezegen.

Met de picknickspullen die we meegenomen hadden hebben we hier eerst van genoten om vervolgens een rondje te wandelen. Graag willen we hier vaker komen want het is prachtig aangelegd en we zijn benieuwd hoe het er over een tijd uit zal zien.

De afsluiting van dit weekend was in een spiksplinternieuw restaurant in de Schuytgraaf in Arnhem waar onze schoondochter werkt en we samen heerlijk getafeld hebben. Eveneens een aanrader. Een mooie kaart in een goede ambiance.

Actualiteit

De eerste blog van dit jaar. Het is er gewoon weg niet van gekomen om te schrijven. Niks gebeurd? Te druk? Wie zal het zeggen?

Zoals ik vermeld heb in het laatste verslag van afgelopen jaar waren we met de voorbereidingen begonnen voor de China reis. De “Great Wall Marathon” in Beijing die Joost wilde gaan doen en met de training hiervoor in volle gang is. Hij had mij gevraagd om hem te vergezellen op deze reis en vooral mijn fototoestel niet te vergeten. Ja ik had zelfs mijn verjaardagscadeau al eerder gevraagd, een mooie goede telelens om hem in alle posities goed vast te kunnen leggen. Samen hadden we ons ingeschreven en de boeking gedaan. Gestart met de visumaanvraag en vooral met het verheugen op deze eerste gezamenlijke reis van vader en zoon. Helaas……. dit jaar eventjes niet. Het Coronavirus heeft de organisatie genoodzaakt om deze challenge te cancelen. Het geld moet nog geretourneerd worden en we wachten ‘gewoon’ een jaartje. Positief is dat we dan nog een heel jaar de tijd hebben om van de voorbereidingen te genieten. Voor Joost is het wel zuur want hij moet toch zijn conditie op peil houden.

Het coronavirus. Het nieuws over dit virus en de wereldwijde besmetting van personen beïnvloed alles. Grote evenementen worden afgeblazen, zoals de bovengenoemde marathon, maar ook beheerste het de optochten met Carnaval en het uitgaansleven. Het virus waaide niet over door de hevige storm die aangekondigd werd. Veel geplande optochten moesten geannuleerd worden of verschoven naar een andere datum. Onze Lotte was toch naar ons gekomen om carnaval te vieren. We hebben een alternatief programma moeten maken en zijn een dag met haar naar de film gegaan. Dit vond ze erg leuk en zeker ook de pizza die we daarna zijn gaan eten. Toch nog twéé optochten in ‘onze wereldstad’ Kerkrade gaan kijken maar de wind zorgde dat Lotte snel weer naar binnen wilde en met oma spelletjes is gaan doen. Jammer genoeg was er een dagopname afgesproken in het ziekenhuis waardoor Lotte eerder naar huis teruggebracht moest worden dan we gehoopt en gepland hadden.

Het weer is ook totaal van slag. Geen winterse dagen maar de bomen, planten en bloemen zijn aan de lente begonnen. Zelfs de mezen zijn op zoek naar nestkastjes en beginnen met de voorbereidingen om te nestelen. Gelukkig kunnen we ook hier op onze nieuwe locatie genieten van voldoende vliegende bezoekers. De planten heb ik al uit de garage gehaald en staan al buiten ……. in de regen. Gelukkig kan ik wel nog voldoende wandelen en ben ik begonnen om het zwerfvuil te verzamelen en op te ruimen. Vooral in de natuur en op de wandelpaden. Met de gemeente goede werkafspraken kunnen maken en zij zorgen voor de afvoer. Ook de “Buiten Beter”-app werkt goed. Ik signaleer zo volle afvalbakken en illegale stort rechtstreeks naar betreffende ambtenaar die zorgen voor verwijdering.

Buiten dit alles zijn we cultureel erg actief geweest en voorstellingen in de schouwburg bezocht, jazz uitvoeringen en musea bezocht. De E-raeder heeft overuren gemaakt, het fotoarchief op mijn pc is bijgewerkt en opgeschoond. Niet te vergeten allerlei bezoekjes afgelegd en ontvangen omdat we dit afgelopen jaar verwaarloosd hebben door onze ziektes en verhuizingsperikelen. Maar nu hebben we het weer allemaal op de rit en laat de zomer maar komen. We zijn er klaar voor en hebben de grote vakantie of bezoek in Kenya weer geboekt.

Einde jaars bericht

De laatste dag van de eerste 10 jaar van dit decennium maken we de balans op. Het jaar 2019 is een bewogen jaar voor mij/ons geworden. Nauwelijks bekomen van vervelende confrontatie met ziekte start het nieuwe jaar met verkoop van de woning waar we 30 jaar lief en leed gedeeld hebben. Een nieuwe levensloop bestendige woning centraal gelegen waarin onze verdere toekomst wordt bepaald en we ons nu thuis in voelen. Echter met de gezondheid sukkelend is dit een bewogen jaar. We sluiten deze periode tezamen met het jaar af. Een nieuw jaar met nieuwe kansen dient zich aan.

Hard gewerkt aan mijn gewicht maar vooral aan mijn conditie hetgeen te zien is aan bovenstaand staatje. Het voornemen was om gemiddeld 10 km per dag te bewegen heb ik dit ruimschoots gehaald. Het voornemen voor komend jaar is gewoon stabiel maar vooral gezond te blijven. Genieten van het leven en dat als het even kan in de natuur en hoop dat die gaat verbeteren en zeker niet verslechterd.

Huls in Simpelveld

Door de verkoop van onze geliefde camper moeten we nog een andere manier vinden om op vakantie te gaan. We hebben wel wat ideeën en zullen gaan zien of het gaat bevallen. De traditie om een weekje in het hoogseizoen met kleindochter Lotte willen we zeker handhaven en daar verheugen we ons nu al op. Ook op een week met zoon Joost samen naar Beijing, China. Joost gaat deelnemen aan een marathonloop, gedeeltelijk over de Chinese Muur en heeft mij gevraagd om mee te gaan. Hij moet immers toch gefotografeerd worden bij deze prestatie! Een onderneming, ook voor mij in mijn 70e levensjaar. Spannend.

wandelaars

Aan mijn hobby’s, fotograferen en genealogie, heb ik ook behoorlijk wat tijd gespendeerd. Niet veel bijzondere foto’s gemaakt en ook de fotografie clubavonden heb ik afgelopen jaar op een laag pitje gezet. Toch al wandelend onderweg heb ik genoeg momenten mijn toestel ter hand genomen. Het onderzoek naar mijn stamboom heeft verrassende contacten met familieleden opgeleverd en zodoende ook behoorlijk wat gegevens kunnen aanvullen. Heel erg blij met een DNA kit dat ik cadeau kreeg en waarmee ik hoop aanvullende gegevens te verkrijgen van mijn afkomst. Spannend.

Lotte poseert voor opa met Kerst

Het komend jaar hebben we al een aantal zaken gepland waarop we ons verheugen. De reis naar Beijing, vakantieweek met Lotte maar daarnaast ook nog wat uitstapjes, bezoekjes aan musea, steden en aan nog veel andere bestemmingen. Nog niet genoemd is ook de voorgenomen reis naar Kenia! Steeds weer een bijzondere ervaring om kleinkind Mia Keziah in onze armen te drukken.

Laatste van de 3

naar de finish

Het laatste weekend voor de carnaval is tevens de laatste van de serie van 3 in ‘ut Belsj’. Het zit er weer op, jammer. Prachtige wandelingen door schitterend gebied. Het gaat niet om de mooiste route of het mooiste gebied maar wel om het genieten. Iedere route heeft hier iets aantrekkelijks. Nu was het vooral de vorst die nog in de dalen hing.

vorst
zonnetje in het dal

Veel wandelaars waren gekomen om te genieten. Het was druk bij de rustposten. Met het wandeltempo dat wij aanhouden is er niet veel van te merken en lopen we alleen in de buurt van de rustpost in de groep.

Dat is hier ook wel nodig want de markering is niet overal goed aangebracht. Vooral is het opletten bij splitsing van routes of afstanden. Onduidelijkheid alom en veel overleg is dan geboden. Voordeel is dat wij veel wandelaars kennen en dan heb je zo even nagevraagd aan de ‘snelle’ jongens, die al aan de terugweg bezig zijn, wat de valkuilen onderweg zijn.

Altenbroek

2 van de 3

  • 16 februari

Deze zaterdag stond Batice op de wandelagenda. Een prachtige dag met hoge temperaturen voor deze tijd van het jaar was voorspeld. We waren voorbereid maar durfden alleen nog niet in de korte broek te verschijnen aan de start. Gabriël leert snel en wist van vorige keer waar Han de auto altijd parkeert. Aan de achterkant van het startgebouw, bij de Brandweer. Inderdaad net niet naast de inschrijftafel, maar het scheelt niet veel.

Bij de inschrijving bleek dat de mobiele telefoon van Angelo niet goed was opgeladen. Geen nood want de powerbank kon het oplossen, dacht hij. De telefoon vroeg om de pincode en na 3 keer de foute code om de PUK-code. Tja die had hij niet bij zich dus dan maar zonder deze handy. Poeh wat schijnt de zon fel en wat staat deze laag! De zonnebril gelukkig meegenomen en pats, valt er een glas uit. Het zit allemaal niet mee zegt Angelo. We worden oud……hoort hij iemand zeggen: “Vroeger dacht ik dat alleen kinderen ouder werden…..” Nou ja, die heb ik onthouden.Dan maar snel een foto gemaakt om te laten zien wat voor dag het is en dat je echt niet zonder zonnebril kunt.

Powered by Wikiloc

Wij zijn erg voorzichtig en lopen langs de weg in Ganzepad, achter elkaar en links zodat we het tegemoetkomend verkeer goed zien aankomen. Ondanks dat, of gelukkig maar want een moeder met kind komt ons in haar auto tegemoet en….. het scheelde echt maar ‘ee jummie’ of 3 van ons waren geschept. Ze werd verblind en deed de zonneklep vd bijrijdersstoel omlaag maar week daarbij uit naar rechts. Zó rakelijks langs ons dat het onvoorstelbaar is dat onze beschermengel zelfs hiervan schrok. Tjee wat een geluk hebben we gehad.

De route was schitterend al moesten we direct na de start al een stijle klim bedwingen. Boven even staan puffen en naar adem snakken maar daarna is het super genieten van het Hervé landschap. Kuifje moet wel genoten hebben toen hij hier verbleef. Wat een uitgestrekt landschap met zo af en toe een woning of een gehuchtje. Geweldig mooi. We moesten vaak en veel door weilanden trappelen. Niet erg zul je denken maar….. drassig! Ondanks het mooie weer bleef de schoen soms wat hangen en dat was nog niet het ergste. We hebben op deze tocht echt wel wat meegemaakt. Koeiepoortjes of ‘stegels’ zijn we wel gewend maar hier zijn ze zo gemaakt dat personen met een maatje meer het niet redden…..

 

Nadat we allen wat kleding uit hadden gedaan kon deze hobbel toch genomen worden. De vocht hing in de dalen en zorgden voor de sfeer. Deze tocht blijft lang in onze herinnering door al onze ervaringen maar vooral door de schoonheid.

1 van de 3

  • 9 februari

Er zijn van die wandelingen die een geoefende wandelaar absoluut niet wil missen. Toen we nog jong en fief waren stonden we daar vroeg voor op. Vanuit Bocholtz reden we met meerdere personenauto’s gezamenlijk de grens over naar ‘ut Belsj’. Afgelopen zaterdag was zo’n wandeling in Clermont. Destijds stonden we voor 7 uur aan de start te trappelen om “los” te gaan en direct met een flink strak tempo de 42 of zelfs soms de 50 of 60 km af te leggen. Nu zijn we wat bedaarder of berustender en hoeven we niet persé om 8 uur te vertrekken om 21 km te lopen.

Zaterdag hadden we één auto vol geladen en hebben we op ons gemak gelopen. De verhalen onder het wandelen zijn nog hetzelfde en soms zelf nóg heftiger en zijn zelfs af en toe zo aangedikt dat niemand ze meer gelooft. Maar wel leuk om aan te horen en om er nóg een schepje bovenop te doen.

De afspraak was dat we allen in korte broek zouden gaan, zoals vroeger. In de nacht had het wel gevroren en er waren warempel verschillenden die zich aan de afspraak gehouden hebben. Helaas waren zij geen lid van wsvNOAD.

De eerste pauze was in Thimistre en de militaire tank stond ons buiten al op te wachten. Niemand van ons had behoefte om na 5 km al te pauzeren en we leefden in de veronderstelling dat we een lus zouden maken en daar nog eens aan zouden komen. Helaas we hebben de oorlogsattributen binnen niet kunnnen zien want ze hadden deze rustpost voor de 21 km verlegd. (Die verdomde Belsen)

We hielden het droog maar moesten wel een flinke wind torsen. Ach ik vertel niet verder want je moet het meemaken en wie gelooft ons nu nog? Wellicht over een paar jaar zeggen we dat dit een héél zware tocht was met flinke storm en regen/hagel en sneeuwbuien……

De verhalen groeien, de kilometers en het tempo worden minder en wij steeds ouder. Komende zaterdag gaan we weer maar dan naar Battice.

Powered by Wikiloc

De Grote Peel

vorst in de Peel

Er stond een afspraak gepland in Meijel. Na het afgelopen weekend werd het weer steeds beter en vanmorgen was het echt prima wandelweer. De vorst nog aan de grond en de zon aan de hemel. Wel een koude wind maar die was niet fel en enkel goed voelbaar op het open veld.

Een mooie route had ik gedownload en zag dat die goed over het veengebied en langs verschillende poelen liep. De afstand was ook precies goed en het toeval wilde dat de start amper 1 km van de afspraak was.


honderden eenden

Al vrij snel in het begin zag ik velden vol met eenden, wel honderden. Jammer dat ik nu net mijn telelens niet bij me gestoken had. Ze bleven ook rustig zitten en keuvelden met elkaar. Een genot om te zien en te horen. Tja dan komt er zo’n bruut eenpersoons vliegtuigje laag over vliegen net toen ik de camera weer opgeborgen had. Snel, snel weer tevoorschijn halen en knip, knip. Gelukkig heb ik van het opvliegen nog wel iets vast kunnen leggen.

opvliegende eenden

Het is doodstil op de Peel en ik kom enkel dieren tegen. De pony’s trekken zich niets van mij aan en ik mag ze gerust op de foto zetten, geen privacy toestemming nodig. Zelfs bij het bezoekerscentrum zie ik weinig leven, slechts een enkele auto op de parking. Eigenlijk wilde ik wel een bakkie koffie maar zie op mijn stappenteller/horloge dat ik over de eerste helft wel lang gedaan heb. Te veel stil gestaan bij de pracht en te veel foto’s gemaakt. Ik moet zelfs een tandje bij gaan zetten om op tijd weer bij de auto te zijn.

pony’s

Jammer dan, ik wordt al gebeld en ik haal het nooit om op tijd te zijn. Je verdwaald helemaal in de rust van de natuur. Ik geniet maar merk dat de tijdsdruk toch een claim op het genieten legt. Het is zó mooi en een prachtige dag en eigenlijk had ik nog veel meer tijd willen hebben. 

Powered by Wikiloc

Zuyderland rondje

We moesten vandaag in Geleen-Sittard in het ziekenhuis zijn. Voor mij was dit een gelegenheid om daar ook in de omgeving even wat gaan wandelen. Ziekenhuis bezoeken word gekenmerkt door wachttijden tussen de afspraken door. Een van onze vriendinnen revalideert hier en is blij met wat afleiding en een bezoekje van ons.

kunstwerk bij Medisch centrum

Thuis heb ik nog even wat websites bezocht om een wandeling te downloaden op mijn GPS. Het toeval wilde dat er vlak langs de ziekenhuislocatie een wandelaar een tocht gepubliceerd heeft. De afstand is wat kort maar ik kan er altijd nog iets aan toevoegen was mijn gedachte. Zo gezegd en zo gedaan.

pater Karel
woning pater Karel

De route waar ik hem oppikte begon goed en voor mij een onbekend gebied. Toen ik echter op bekend terrein kwam viel het mij tegen daar het vooral over een fietspad eb langs een drukke weg liep. Een fietsersbrug die ik moest nemen bleek ook gesloten en gesloopt te zijn. Hierdoor moest ik toch mijn eigen weg gaan en belande zo bij pater Karel in Munstergeleen. Deze heilig verklaarde heeft hier gewoond in een nu prachtig monumentaal pand. Ik maakte hiervan een foto voor deze blog en dat trok de aandacht van een ambtenaar van de gemeente Sittard-Geleen en bij haar horende fotograaf. Ik werd gevraagd of ze mij mochten fotograferen terwijl ik nog een foto maakte van deze woning en als ik er langs wandelde voor publicatie doeleinden om de buurt te promoten. Ha, ha normaal ben ik de vrager voor de Eurode wandelbrochure en nu zijn de rollen omgekeerd.

Het werd tijd voor een kop koffie en een lunch bij de abdij van Abshoven waarna ik aan de terugtocht begon naar het medisch centrum om ook de vriendin nog wat afleiding te brengen. De route is zo toch nog goed bevallen al waren er soms wel wat mogelijkheden om het ‘natuurlijker’ te maken. Wie weet kan ik binnenkort de route zelf veranderen in een voor mij aantrekkelijk gebied.

Powered by Wikiloc

Mooiste wandeling

In het wandelprogrammaboekje stond de Gulpdaltocht in Slenaken vermeld. Ik wilde hier graag heen en na wat overleg ging NOAD clublid Wiel mee. De voorspellingen voor het weer waren gunstig en het zou een mooie warme zonnige dag worden. De auto konden we vlakbij het startlokaal stallen en al vroeg in de ochtend vertrokken we met ons tweetjes in een frisse ochtend.

panorama
Panorama

De eerste klim zat al aan het begin van de route. Toen we boven aankwamen aan de top van deze heuvel konden we de vesten al uitdoen want de transpiratie kwam al door alle gaten naar buiten. Direct al een mooi vergezicht als je tenminste de moeite nam om even achterom te kijken. Over allerlei bospaden en graspaden ging de route verder richting het buurland België. We stelden al vroeg vast dat we een goede keus hadden gemaakt om naar Slenaken te gaan. 
De  Voerstreek  is een prachtig gebied en heeft een typisch karakter. Steeds doemen er mooie vergezichten op en de gehuchten en dorpen hebben een ietwat rommelig karakter. Geen rijtjeshuizen of hoogbouw en geen woning die op elkaar lijkt. Een rooilijn wordt niet gehanteerd en door het heuvelachtig gebied krijgt het dorp nog een speciale dimensie. Veel open water, niets ondergronds of gekanaliseerd maar ongerept stromend midden door het dorp.

vakwerkhuis
vakwerk
ingestort
ingestort dak naast zonnepanelen

Deze route had één centrale rust- of drankpost waar wij 3 keer kwamen, dus steeds een lus liepen. Zo verkenden we de omgeving van Sint-Martens-Voeren goed. Deze Voerstreek staat bekend om de taalstrijd tussen Vlamingen en Walen en kent 3 dorpen: Sint-Martens-Voeren, Sint-Pietsers-Voeren en ‘s-Gravenvoeren oftewel Voeren. Wij wandelaars kennen deze streek wel maar zo’n prachtige route als we nu liepen hebben we daar nog niet gedaan. Gelukkig heb ik de track op GPS opgenomen en we zijn vastbesloten om deze wandeling met de overige clubgenoten van wsvNOAD zeker nog eens te gaan doen.

klokjes
klokjes
de Voer
de Voer
wijnvelden
Wijnvelden
veldweg
veldweg

Powered by Wikiloc

Verzetje

Wat eigenlijk onze vakantie naar enkele Oost-Duitste steden zou zijn is veranderd in thuis blijven en ‘samen iets leuks doen’. Met de nadruk op samen. De omstandigheden noopten ons hiertoe. We maken vele uitstapjes en leggen bezoekjes af. Daar tussendoor klussen we wat en ik moet er zo nodig eens uit. De wandelschoenen roken als ik ze thuis aan de deur zet na mijn wandelingen. Het zijn niet altijd lange afstanden maar wel veel of vaak dat de wandelschoenen aan gaan.

luchtballon

Afgelopen zondag werd ik uitgedaagd om bij een bevriende wandelvereniging waarmee wij in een ‘wandelverband’ zitten een tocht te gaan lopen. In Opglabbeek, zo’n 45 minuten rijden met de auto, werd een wandelweekend georganiseerd door de “Heikneuters”. Eigenlijk wist ik het wel. Het werd 30 kilometer dwars door de heide lopen. Veel bomen en prachtige paadjes maar meer kan ik er ook niet over vertellen. Weinig afwisseling dus. Wel een mooie wandeling alhoewel ik meer van variatie hou.

Juist omdat ik weer vaak loop hoopte ik op mooie plekjes en wat aparte zaken tegen te komen. De rustpauze was er wel een. Een groot paardencentrum waar ook een internationaal springconcours gehouden werd. Wel apart maar mooi is toch wel anders. Veel dure en grote (sport)auto’s of terreinwagens. 

Mijn zinnen heb ik wel kunnen verzetten in deze natuur en rustige omgeving. Ik was vroeg vertrokken en voordat het startbureau open ging. Toch mocht ik al vertrekken om 6.50 uur. Door het hoge tempo liep ik bijna de hele route zonder iemand voor me en moest ik wel oppassen dat ik de routeaanduiding niet miste. 

Powered by Wikiloc